De portaalsite voor zeldzame ziekten en weesgeneesmiddelen

De exacte prevalentie is onbekend, maar honderden gevallen werden gemeld.

PDHD kan de foetale ontwikkeling beïnvloeden, gekenmerkt door een slechte foetale gewichtstoename en een laag geboortegewicht. Kenmerkende gelaatsdysmorfie is bij een aantal patiënten beschreven (smal hoofd, frontale uitstulping van de schedel, brede neusbrug, lang filtrum en uitlopende neusgaten). Structurele hersenlaesies worden vaak waargenomen, vooral bij vrouwen. Andere patiënten ontwikkelen symptomen kort na de geboorte. Sommigen hebben voornamelijk een metabool-type beeld (mogelijk fatale lactaatacidose, soms met hyperammoniëmie, voedingsproblemen, lethargie, tachypneu) en enkele neurologische symptomen, terwijl anderen vooral neurologische symptomen (vertraging in de ontwikkeling, groeiachterstand, slechte verwerving of verlies van motorische mijlpalen, hypotonie, insulten, ataxie en dystonie) hebben. In minder ernstige gevallen met latere aanvang kunnen symptomen optreden in periodes van stress of ziekte. Veel patiënten vertonen de karakteristieke klinische presentatie, ziekteverloop en neuropathologische veranderingen van Leighsyndroom (zie deze term).

De differentiële diagnose omvat ook andere oorzaken van primaire lactaatacidose (pyruvaatcarboxylasedeficiëntie, defecten van de gluconeogenese en een breed scala van mitochondriale ziekten). Bij patiënten die zich presenteren als Leighsyndroom, omvat de differentiële diagnose verschillende vormen van Complex I-deficiëntie (zie deze term), cytochroomoxidasedeficiëntie door mutatie in het SURF1-gen en een aantal mitochondriaal DNA-mutaties.

Vanwege de ernst van PDHD wordt prenatale diagnostiek aangevraagd in de getroffen families (testen van chorionvilli of amniocyten).

De behandeling is over het algemeen gericht op het stimuleren van het PDH-complex of het verstrekken van een alternatieve energiebron voor de hersenen. Cofactorsuppletie met thiamine, carnitine en liponzuur is aanbevolen. Een zeer klein aantal patiënten met mutaties in het PDHA1-gen is thiamineresponsief. Een ketogeen dieet kan aangewezen zijn, vooral voor diegenen die een dystoniestoornis hebben. Dichloroacetaat wordt gebruikt, maar significante bijwerkingen zoals perifere neuropathie kunnen de effectiviteit beperken. Geen enkele behandeling heeft een effect op het voorkomen van de prenatale ontwikkeling van structurele afwijkingen van het centrale zenuwstelsel.