Zoek een zeldzame ziekte
Andere zoekoptie(s)
Variabele aneuploïdie-mozaïek-syndroom
Definitie ziekte
Mozaïek gevarieerd aneuploïdie (MVA) -syndroom is een chromosomale afwijking gekenmerkt door meerdere mozaïekaneuploïdieën, die leiden tot verschillende fenotypische afwijkingen en predispositie voor kanker.
ORPHA:1052
Classification level: Aandoening- Synoniem(en):
- 'Mosaic variegated aneuploidy'-syndroom
- Syndroom van Warburton-Anyane-Yeboa
- Prevalentie: <1 / 1 000 000
- Erfelijkheid: Autosomaal dominant of Autosomaal recessief
- Leeftijd bij eerste symptomen: Neonataal, Antenataal
- ICD 10: Q99.8
- OMIM-nummer: 257300 614114 617598
- UMLS: C1850343 C2931286
- MeSH: C536987
- GARD: 3007
- MedDRA: -
Samenvatting
Epidemiologie
Tot op vandaag werden in de literatuur 41 gevallen beschreven.
Klinische beschrijving
De meest voorkomende klinische kenmerken zijn groeiachterstand vanaf het prenatale begin, microcefalie, vertraging in de ontwikkeling, structurele afwijkingen in het centrale zenuwstelsel en aan de ogen (bv. cataract, cornea-opaciteiten, microftalmie en glaucoom), en milde dysmorfe kenmerken, waaronder driehoekige gezicht, micrognathie, en epicanthusplooien. Extra kenmerken zijn oligohydramnion, ventriculaire dilatatie, Dandy-Walkermalformatie, foetale ascites, en verdikte nekplooi. Kanker komt voor bij ongveer 1/3 van de patiënten. Wilmstumor, rhabdomyosarcoom, acute lymfoblastenleukemie, en maligne granulosaceltumor van de eierstok (zie deze termen) verschijnen allemaal voor de leeftijd van 5 jaar. Bij één persoon verscheen carcinoom van de ampulla Vateri en van het colon op volwassen leeftijd.
Etiologie
MVA is te wijten aan een verstoorde celdeling, met een afwijkende disjunctie van de chromosomen tijdens de mitose tot gevolg. Dat resulteert in een hoge verhouding (> 10%) van aneuploïde cellen. Bij patiënten met MVA werden mutaties aangetroffen van de genen BUB1B en CEP57. BUB1B codeert voor BUBR1, een belangrijk eiwit in het controlepunt van de mitotische spoel. CEP57 is een centrosomaal eiwit betrokken bij stabilisering van de microtubuli. Patiënten met BUB1B-mutaties hebben een hoge incidentie van kanker (ongeveer 75%). Geen enkele patiënt met een CEP57-mutatie kreeg tot nu toe de diagnose van kanker.
Diagnostische methodes
De diagnose van MVA is gebaseerd op cytogenetische analyse die variabele aneuploïdie toont.
Differentiële diagnose
Aneuploïdie kan een kenmerk zijn van chromosomale instabiliteitssyndromen waaronder Robertssyndroom, ataxia telangiectasia, xeroderma pigmentosum, Bloomsyndroom, Wernersyndroom en Nijmegen breuksyndroom. Microcefalie met chromosoominstabiliteit kan optreden bij Fanconi-anemie (zie deze termen).
Antenatale diagnose
Prenatale karyotypebepaling kan worden uitgevoerd aan de hand van een vlokkentest of vruchtwaterpunctie. Hiermee kunnen prenatale diagnose van familiale recurrentie of onderzoek naar abnormale echoscopische vaststellingen die met MVA overeenkomen, worden uitgevoerd.
Genetisch advies
MVA wordt overgeërfd op autosomaal recessieve wijze. De ouders van een getroffen kind zijn obligate dragers. Het herhalingsrisico voor broers en zussen bedraagt 25%. Dragerschapstesten voor 'at-risk'-familieleden van personen met biallele BUB1B of CEP57-mutaties zijn mogelijk.
Beheer en behandeling
De klinische behandeling is afhankelijk van de specifieke noden van de betrokken persoon (bv. groeihormoontherapie voor de behandeling van een groeistoornis). Gevallen met een cytogenetische bevestiging van MVA-syndroom en / of aangetoonde BUB1B-mutaties moeten Wilmstumorbewaking aangeboden krijgen met een nierechografie elke drie tot vier maanden tot vijf jaar.
Prognose
De prognose is gerelateerd aan de aard van de afwijkingen en het risico op maligniteit.
Aanvullende informatie