De portaalsite voor zeldzame ziekten en weesgeneesmiddelen

De prevalentie is onbekend; meer dan 100 gevallen van NAFD werden gepubliceerd.

NAFD wordt gekarakteriseerd door mandibulofaciale anomalieën, waaronder schuin naar beneden gerichte oogspleten, afhangende bovenste oogleden, coloboom van de onderste oogleden, het ontbreken van de wimpers van het mediale eenderde tot tweederde van de onderste oogleden, hypoplasie van de eminenties van de jukbeenderen en zygomata, hypoplasie van de bovenkaak, gespleten gehemelte, afwezigheid of hypopoplasie van het zachte gehemelte, choanale atresie, uitbreiding van een strook van tijdelijke haren langs de zijkanten van de wangen. Een gespleten lip komt zelden voor. Gebreken van de ledematen zijn overwegend preaxiaal met hypoplasie of afwezigheid van de duimen als het meest karakteristieke kenmerk, vaak geassocieerd met radio-ulnaire synostose en/of aplasie/hypoplasie van de radius. Duimen met 3 vingerkootjes en andere afwijkingen van de vingers werden ook gemeld en een klein percentage van de patiënten vertoont ook misvormingen van de onderste ledematen. Otologische en orale afwijkingen leiden vaak tot bilateraal conductief gehoorverlies, spraakproblemen en obstructie van de bovenste luchtwegen. De meeste individuen met Nagersyndroom hebben een normaal gezichtsvermogen en intelligentie.

In ongeveer 50% van de patiënten is NAFD geassocieerd met heterozygote mutaties in het SF3B4-gen (1q21.2), dat codeert voor een component van de splicing-machinerie.

De diagnose is gebaseerd op lichamelijk en radiologisch onderzoek of de identificatie van een mutatie in SF3B4.

De differentiële diagnose omvat mandibulofaciale dysostosesyndromen zoals Treacher-Collinssyndroom en andere acrofaciale dysostoses (AFD) zoals AFD, type Catania, ADF type Palagonia, ADF type Genee-Wiedemann en ADF type Rodriquez, evenals mandibulofaciale dysostose met microcefalie (zie deze termen). Patiënten met het oculo-auriculo-vertebraal (OAV) spectrum (zie deze term) kunnen ook overlappende kenmerken vertonen.

Een antenatale diagnose kan worden gesteld door ultrasonografie of moleculair onderzoek van SF3B4.

Nagersyndroom is waarschijnlijk genetisch heterogeen en een autosomaal dominante overerving werd bevestigd, maar autosomaal recessieve overerving wordt vermoed op basis van herhaling bij broers en zussen in bloedverwante families. Genetisch advies vereist een zorgvuldige evaluatie van de ouders en broers en zussen van een getroffen kind, om vast te stellen of de ziekte een familiale oorsprong heeft of het zich sporadisch voordeed. Als een van de ouders licht getroffen is, is het risico op herhaling 50% en als de ouders schijnbaar normaal zijn, kan een risico van 25% niet uitgesloten worden.

Het management moet zich richten op neonatale ademnood (tracheostomie) en voedingsproblemen (gastrostomie). Chirurgie kan worden overwogen voor het dichten van spleten, het behandelen van ernstige micrognathie en kaakgewrichtdisfunctie. Hoorapparaten kunnen aangeraden worden. Taal en fonologische stoornissen moeten behandeld worden aan de hand van een specifieke spraaktherapie.

Na de zuigelingentijd zijn de meeste patiënten gezond en hebben ze een normale levensverwachting. Voortdurende medische problemen zijn meestal alleen gerelateerd aan obstructie van de luchtwegen of disfunctie van het kaakgewricht bij patiënten met ernstigere onderkaakmisvormingen.