De portaalsite voor zeldzame ziekten en weesgeneesmiddelen

Tot op heden werden ongeveer 50 patiënten gerapporteerd.

Syndroom van Zimmermann-Laband (ZLS) wordt gekenmerkt door: de aanwezigheid van een progressieve, diffuse, hypertrofie van gingiva, vaak met meerdere niet-doorgebroken tanden en skeletmisvormingen van bovenste tandboog; grof uiterlijk van het aangezicht met onder meer een knolvormige, zachte neus, dikke lippen, dikke en slappen oren; en afwezigheid of hypoplasie van de terminale falangen en nagels van handen en voeten. Meer variabele kenmerken zijn onder meer hypermobiele gewrichten, hepatosplenomegalie, mild hirsutisme, en gehoorverlies. Intellectuele achterstand komt soms voor, en is meestal mild tot matig. Het overgroeide tandvleesweefsel kan het vermogen om te spreken beïnvloeden.

ZLS is genetisch heterogeen. Heterozygote missense varianten met functiewinst in de genen KCNH1 (1q32.2) en KCNN3 (1q21.3) werden beschreven, alsook, in zeldzamere gevallen, terugkerende missense varianten in het gen ATP6V1B2 (8p21.3). Syndroom van Zimmermann-Laband is allelisch aan syndroom van Temple-Baraitser (TBS), dat eveneens veroorzaakt wordt door mutaties met functiewinst in het gen KCNH1, en dat gekenmerkt wordt door algehele ontwikkelingsachterstand en ernstige intellectuele achterstand, epilepsie, hypoplasie/aplasie van nagels van duim en grote teen, en faciale dysmorfie. Aangezien beide syndromen werden beschreven met dezelfde variant, en sommige patiënten met KCNH1-varianten maar zonder volwaardig TBS of ZLS worden gerapporteerd, is het waarschijnlijk dat TBS en ZLS deel uitmaken van een bredere KCNH1-gerelateerde aandoening.

Bevestiging van de klinische diagnose is gebaseerd op sequentiebepaling van KCNH1, KCNN3 en ATP6V1B2 door gerichte sequentiebepaling volgens Sanger, of door NGS ('next generation sequencing') van een panel met meerdere genen waaronder KCNH1, KCNN3 en ATP6V1B2, alsook andere genen die mogelijk deel uitmaken van differentiële diagnoses.

ZLS heeft overlappende kenmerken met enkele verschillende ziekten, waaronder FHEIG-syndroom (gekenmerkt door faciale dysmorfie, hypertrichose, epilepsie, intellectuele achterstand/ontwikkelingsachterstand, en overgroei van tandvlees) als gevolg van varianten met functiewinst van KCNK4, syndroom van Cantu, en DOORS-syndroom, alsook andere gedefinieerde syndromen van hirsutisme en verruwing van het aangezicht. Sommige ATP6V1B2-varianten zijn verantwoordelijk voor autosomaal dominante doofheid - onychodystrofie (DDOD)-syndroom, een syndromale vorm van doofheid die kenmerken deelt met ZLS, zoals anomalieën van vingers/tenen, nagels, en tanden. Varianten in ATP6V1B2 werden ook reeds gerapporteerd bij patiënten met epilepsie, intellectuele achterstand, en milde afwijkingen van tandvlees en nagels. Sommige patiënten met ABCC9-varianten hebben ook hypertrofie van tandvlees, en in zeldzame gevallen hypoplasie van terminale falangen. Geïsoleerde fibromatose van tandvlees werd gedocumenteerd als een dominant overdraagbaar kenmerk.

Voor ouders van een indexgeval dient prenatale diagnose bij toekomstige zwangerschappen besproken te worden.

Hoewel familiale aggregatie met verschillende overervingspatronen reeds werd gerapporteerd, volgen alle tot op heden genetisch bevestigde gevallen van ZLS een autosomaal dominant overervingspatroon, en zijn de meeste gevallen het gevolg van een de novo mutatie.

Ziektebeheer en behandeling zijn gebaseerd op het fenotype. Orthodontische behandeling kan nodig zijn.

De prognose hangt af van het fenotype. Het syndroom is niet levensbedreigend.