Zoek een zeldzame ziekte
Andere zoekoptie(s)
Grote gestalte - intellectuele achterstand - renale anomalieën-syndroom
Definitie ziekte
Een zeldzaam overgroeisyndroom geassocieerd met multipele congenitale anomalieën, gekarakteriseerd door grote gestalte, grote handen en voeten met grote duimen en halluces, spatelvormige vingers/tenen, ontwikkelingsachterstand, en faciale dysmorfie.
ORPHA:500095
Classification level: Aandoening- Synoniem(en):
- Syndroom van Thauvin-Robinet-Faivre
- Prevalentie: <1 / 1 000 000
- Erfelijkheid: Autosomaal recessief
- Leeftijd bij eerste symptomen: Neonataal, Antenataal
- ICD 10: -
- OMIM-nummer: 617107
- UMLS: -
- MeSH: -
- GARD: -
- MedDRA: -
Samenvatting
Epidemiologie
Tot op heden werden slechts 4 gevallen uit 2 families gerapporteerd n de literatuur.
Klinische beschrijving
Deze aandoening met overontwikkeling wordt gekenmerkt door grote gestalte, en grote handen en voeten met grote duimen/halluces. gelaatskenmerken zijn onder meer een rond gelaat met ver uit elkaar en diep liggende ogen, epicanthusplooien, plat middengezicht, lange en schuin naar benden hellende ooglidspleten, grote prominente oren, dikke lippen, en macroglossie. Patiënten vertonen ontwikkelingsachterstand. Intelligentie gaat van normaal met leermoeilijkheden tot intellectuele achterstand. Er werd een waaier van variabele congenitale anomalieën gerapporteerd, waaronder defecten van oog (retinaal coloboom of refractiefouten), hartanomalieën (ventrikelseptumdefect, mitralisklepprolaps, rechterventrikel met dubbele kamer), malformaties van nier (malrotatie van nier met bifide linker ureter, nefromegalie, cystische dysplastische nier), aandoeningen van bindweefsel (hernia inguinalis), alsook orthopedische kenmerken (talipes equinovarus, interne rotatie van femur en tibia, kromstand van benen, en spina bifida occulta). Mogelijke andere kenmerken zijn onder meer vroeg optredende spataders, transiënte of chronische benigne neutropenie (met normale resultaten van onderzoek van beenmerg), sensorineuraal gehoorverlies, en Wilmstumor (één patiënt).
Etiologie
Biallelische varianten met functieverlies in FIBP (11q13.1) zijn verantwoordelijk voor dit fenotype.
Diagnostische methodes
Diagnose gebeurt aan de hand van 'next generation' sequentiebepaling (exoom, genoom of panel voor ontwikkelingsstoornissen).
Differentiële diagnose
Differentiële diagnoses zijn onder meer andere aandoeningen met overontwikkeling, zoals syndroom van Beckwith-Wiedemann of syndroom van Simpson-Golabi-Behmel in associatie met grote gestalte, nefromegalie, macroglossie, en predispositie voor Wilmstumor.
Antenatale diagnose
Prenatale diagnose kan voorgesteld worden aan ouders met een getroffen kind.
Genetisch advies
Overerving gebeurt autosomaal recessief. Erfelijkheidsadvies dient aangeboden te worden aan koppels die risico lopen (beide individuen zijn drager van een causale mutatie van de ziekte) om hen te informeren over het risico van 25% op het krijgen van een getroffen kind bij elke zwangerschap.
Beheer en behandeling
Ziektebeheer is multidisciplinair en afhankelijk van specifieke manifestaties, en omvat mogelijk onder meer oftalmologisch, cardiaal, hematologisch en orthopedisch onderzoek en opvolging. Vereisten voor sociale zorgverlening in geval van leerstoornis dienen nagegaan te worden. Psychiatrische symptomen dienen geëvalueerd te worden, vooral in de volwassenheid. Gehooronderzoek is vereist en mogelijk wordt een hoorapparaat voorgeschreven. Chirurgie kan aanbevolen worden in geval van liesbreuk en vroeg optredende spataders. Voor Wilmstumor wordt driemaandelijkse opvolging met echografie van nier aanbevolen vanaf de diagnose tot de leeftijd van 8 jaar.
Prognose
De mogelijke letaliteit van de aandoening wordt in vraag gesteld gezien het stijgende aantal voorvallen van doodgeboorte en miskraam bij één familie. Vermoedelijk is er predispositie voor Wilmstumor. Neutropenie lijkt niet geassocieerd te zijn met recidiverende infecties.
Aanvullende informatie